آخر راه اومدن با روزگار گره كوريه كه بخت منه كه تموم اتفاقاي بدش شاهد زندگيه سخت منه
شايد اين زخمي كه از تـــو خوردمو از حرارتش زبونه ميكشم يا تموم بي كسيهامو همش فقط از دست زمونه ميكشم بگو بازم هوامو داري و مث همه منو تنها نمذاري و بگو هستي تا نترسونتم ظلمت اين شب تكراري و بگو هستي و روي ماه تو امشب پشت ابرا پنهون نميشه آسمون بخت تيره من ابري نميمونه هميشه بگو بازم هوامو داري و مث همه منو تنها نمذاري و بگو هستي تا نترسونتم ظلمت اين شب تكراري و بگو هستي و روه ماه تو امشب پشت ابرا پنهون نميشه آسمون بخت تيره ي من ابري نميمونه هميشه من كه پشتم به خودت گرمه و باز هر چي اين راهو ميام نميرسم نكنه دستمو ول كردي برم كه به هر چي كه ميخوام نميرسم شايدم من اشتباهي اومدم كه در بسته رو وا نمي كني من به اين سادگي دل نميكنم از تو كه منو رها نمي كني بگو بازم هوامو داري و مث همه منو تنها نمذاري و بگو هستي تا نترسونتم ظلمت اين شب تكراري و بگو هستي و روه ماه تو امشب پشت ابرا پنهون نميشه آسمون بخت تيره ي من ابري نميمونه هميشه بگو بازم هوامو داري و مث همه منو تنها نمذاري و هستي تا نترسونتم ظلمت اين شب تكراري و بگو هستي و روه ماه تو امشب پشت ابرا پنهون نميشه آسمون بخت تيره من ابري نميمونه هميشه
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.
آمار
وب سایت: